prostaczek

prostaczek
m III, DB. \prostaczekczka, N. \prostaczekczkiem; lm M. ci \prostaczekczkowie, te \prostaczekczki, DB. \prostaczekczków
przestarz. «człowiek prosty, należący do ubogiej i nieoświeconej warstwy społecznej; dziś żartobliwie o człowieku ubogim duchowo lub intelektualnie»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно сделать НИР?

Look at other dictionaries:

  • prostaczek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. prostaczekczkowie || prostaczekczki {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} z ironią, żartobliwie o kimś mało inteligentnym, niewykształconym : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”