prościutko

forma zdr. o odcieniu intensywnym od prosto (tylko w zn. 1, 2, 4)

a) w zn. 1:

Iść prościutko przed siebie.

b) w zn. 2:

Dziewczynka trzymała się prościutko.

c) w zn. 4:

Prościutko po maturze otrzymać pracę.

Prościutko z pociągu poszedł do hotelu.