- protoplasta
- m odm. jak ż IV, CMs. \protoplastaaście; lm M. \protoplastaaści, DB. \protoplastatów«najstarszy członek rodu, założyciel rodu; antenat»
Protoplasta rodu.
‹proto- + gr.›
Słownik języka polskiego . 2013.
protoplasta
Look at other dictionaries:
protoplasta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc .protoplastaaście; lm M. protoplastaaści {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} najstarszy przodek, od którego wywodzi się jakiś ród; najstarszy członek rodu; antenat : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Protoplasta — Pro to*plas ta, n. pl. [NL.] (Zo[ o]l.) A division of fresh water rhizopods including those that have a soft body and delicate branched pseudopodia. The genus {Gromia} is one of the best known. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
patriarcha — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIa, CMc. patriarcharsze; lm M. patriarchachowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w rodowej organizacji społecznej: mężczyzna będący głową rodu; protoplasta rodu, praojciec {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Protozoa — Pro to*zo a, n. pl. [NL., fr. Gr. ? first + zo^,on an animal.] (Zo[ o]l.) The lowest of the grand divisions of the animal kingdom. [1913 Webster] Note: The entire animal consists of a single cell which is variously modified; but in many species a … The Collaborative International Dictionary of English
Сенкевич — Генрик (Henryk Sienkiewicz, 1846 1916) польский писатель беллетрист. Начало лит ой деятельности С. приходится на то время, когда польские имущие классы еще были доступны либерально народническим веяниям и когда самой популярной идеей в русской… … Литературная энциклопедия
patriarcha — m odm. jak ż III, CMs. patriarcharsze; lm M. patriarchachowie, DB. patriarchachów 1. «w ustroju rodowym: mężczyzna stojący na czele rodu; protoplasta rodu» Sędziwy patriarcha. Powaga patriarchy. przen. «sędziwy, czcigodny starzec; najstarszy… … Słownik języka polskiego
prapraprzodek — m III, DB. prapraprzodekdka, N. prapraprzodekdkiem; lm M. prapraprzodekdkowie, DB. prapraprzodekdków «pierwszy z przodków, najdawniejszy przodek (również w odniesieniu do zwierząt); protoplasta, praojciec» Prapraprzodek człowieka. Prapraprzodek… … Słownik języka polskiego
praprzodek — m III, DB. praprzodekdka, N. praprzodekdkiem; lm M. praprzodekdkowie, DB. praprzodekdków «bardzo dawny przodek (również w odniesieniu do zwierząt); protoplasta» Portrety, groby praprzodków. Muflon praprzodek owcy … Słownik języka polskiego
ród — m IV, D. rodu, Ms. rodzie; lm M. rody 1. «u ludów pierwotnych samodzielna jednostka gospodarczo społeczna w obrębie plemienia, obejmująca pewną liczbę rodzin wywodzących się od wspólnego przodka» Naczelnik rodu. Rody wchodzące w skład plemienia.… … Słownik języka polskiego
praczłowiek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. praludzie {{/stl 8}}{{stl 7}} protoplasta gatunku ludzkiego; człowiek pierwotny żyjący od ok. 1,5 mln do 250 tys. lat temu; pitekantrop {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
