prowiant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. prowiantncie {{/stl 8}}{{stl 7}} pewna ilość, jakiś zapas pożywienia; żywność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zakupić, zebrać, zgromadzić prowiant. Prowiant na wycieczkę, na podróż, na zimę. <niem. z fr.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
prowiant — Suchy prowiant «jedzenie gotowe do spożycia bez przyrządzania, spożywane zwykle w warunkach polowych, na wycieczce»: W tych ostatnich dwóch tygodniach sporośmy chodzili po górach, więc braliśmy ze sobą suchy prowiant i herbatę w termosie, albo… … Słownik frazeologiczny
proviant — PROVIÁNT, provianturi, s.n. (înv.) Provizii, alimente (pentru armată). [pr.: vi ant] – Din pol. prowiant, rus. proviant, germ. Proviant. Trimis de oprocopiuc, 23.04.2004. Sursa: DEX 98 PROVIÁNT s. v. provizii, zaherea … Dicționar Român
suchy — pot. O suchym pysku, o suchej gębie a) «bez jedzenia, bez picia; na czczo»: Jeszcze tylko trochę będziemy się pocić w zachodzącym słońcu, chwilę pomęczymy się o suchym pysku, przetrwamy. Bdek 8/1985. b) «nie napiwszy się alkoholu»: Ileż mogą mieć … Słownik frazeologiczny
prowiantowy — przym. od prowiant Zapasy prowiantowe … Słownik języka polskiego
suchy — susi, suchychszy 1. «pozbawiony wilgoci, wody, płynu, niewilgotny, niemokry, wysuszony; wyschły, uschnięty» Sucha bielizna. Suche drewno, siano. Suche kwiaty, liście. Sucha kiełbasa. Suche wargi. Suchy jak pieprz. ∆ Suchy kaszel «kaszel bez… … Słownik języka polskiego
uszykować — dk IV, uszykowaćkuję, uszykowaćkujesz, uszykowaćkuj, uszykowaćował, uszykowaćowany pot. «przygotować» Uszykować prowiant na wycieczkę. Uszykować kolację … Słownik języka polskiego
wałówka — ż III, CMs. wałówkawce; lm D. wałówkawek pot. «artykuły żywnościowe przeznaczone do zjedzenia poza domem, np. w drodze, na wycieczce; paczka żywnościowa; prowiant» … Słownik języka polskiego
wiktuały — blp, D. wiktuałyłów przestarz. dziś żart. «produkty żywnościowe, spożywcze; prowiant, żywność» Zapas wiktuałów. Spiżarnia pełna wiktuałów. Zaopatrzyć się w wiktuały na drogę. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
wydać — dk I, wydaćdam, wydaćdasz, wydaćdadzą, wydaćdaj, wydaćdał, wydaćdany wydawać ndk IX, wydaćdaję, wydaćdajesz, wydaćwaj, wydaćwał, wydaćany 1. «wyłożyć, wydatkować pieniądze na coś, zapłacić za coś» Wydać całą pensję. Wydawać pieniądze na… … Słownik języka polskiego