- próżniaczy
- «charakterystyczny dla próżniaka, upływający na próżnowaniu»
Próżniaczy tryb życia.
Słownik języka polskiego . 2013.
próżniaczy
Look at other dictionaries:
próżniaczy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. IIb {{/stl 8}}{{stl 7}} charakterystyczny dla próżniaka, wypełniony próżnowaniem, upływający na próżnowaniu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Robić wszystko z próżniaczą opieszałością. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
byczyć się — ndk VIb, byczyć sięczę się, byczyć sięczysz się, bycz się, byczyć sięył się posp. «prowadzić próżniaczy tryb życia; wylegiwać się, próżnować» … Słownik języka polskiego
pasożytnictwo — n III, Ms. pasożytnictwowie, blm 1. «forma współżycia organizmów dwu różnych gatunków, z których jeden (pasożyt) bytuje stale lub czasowo kosztem drugiego (żywiciela) wykorzystując go jako środowisko życia i źródło pokarmu» Pasożytnictwo czasowe … Słownik języka polskiego
piecuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów pot. «człowiek lubiący wygodę, próżniaczy tryb życia; leniuch, wygodniś» … Słownik języka polskiego
żywot — m IV, D. a, Ms. żywotocie; lm M. y 1. książk. «życie, bieg życia; sposób, tryb życia» Długi, krótki żywot. Żywot tułaczy, zakonny. Prowadzić pędzić beztroski, nędzny, pracowity, próżniaczy żywot. Hej, użyjmy żywota! Wszak żyjem tylko raz.… … Słownik języka polskiego
próżniacki — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co próżniaczy: Próżniackie skłonności. Próżniackie życie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zgnuśniały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, zgnuśniałyali {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiony energii, chęci do pracy, do wykonywania jakichkolwiek czynności; leniwy, apatyczny, ociężały, ospały, niemrawy : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
