- próżniaczyć się
- ndk VIb, \próżniaczyć sięczę się, \próżniaczyć sięczysz się, \próżniaczyć sięniacz się, \próżniaczyć sięczył się«być próżniakiem, spędzać czas na próżniactwie; próżnować, wałkonić się»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
próżniaczyć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, próżniaczyć sięczę się, próżniaczyć sięczy się {{/stl 8}}{{stl 7}} oddawać się próżniactwu, być próżniakiem; próżnować, leniuchować, wałkonić się, zbijać bąki : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kto lubi się próżniaczyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień