- próżniak
- m III, DB. -a, N. \próżniakkiem; lm M. ci \próżniakacy, te -i, DB. -ów«człowiek pędzący życie bezczynne, próżnujący; leń, wałkoń, nierób»
Słownik języka polskiego . 2013.
próżniak
Look at other dictionaries:
próżniak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa a. IIIb, lm M. próżniakacy || i {{/stl 8}}{{stl 7}} z niechęcią o człowieku nielubiącym pracować, próżnującym w życiu, oddającym się lenistwu; leń, wałkoń, nierób, darmozjad : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kawał próżniaka z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nierób — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIa, Mc. nieróbrobie, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pogardliwie o stroniącym od pracy, leniwym mężczyźnie; próżniak, wałkoń {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}nierób II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż I,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Дзержковский Иосиф — (Dzierżkowski, 1806 65) популярный польский писатель, из Галиции. Многочисленные его романы и повести дышат жизненной правдой; с особенной любовью автор сопоставлял в них нравственную чистоту простого народа с испорченностью высших классов. Более … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
ptak — 1. pot. (Już) po ptakach «jakieś sprawy zostały rozstrzygnięte inaczej, niż ktoś się spodziewał i nie można już tego zmienić»: Tylko pamiętaj, że przed północą musisz wyjść od Maxa, bo czar pryśnie, będzie kicha i po ptakach. TO 23/1998. 2.… … Słownik frazeologiczny
bezczelny — bezczelnyni, bezczelnyniejszy «nie liczący się z niczym i nikim, odznaczający się zbytnią pewnością siebie; zuchwały» Bezczelny natręt, próżniak. Bezczelne kłamstwo. Bezczelna odpowiedź. Bezczelne panoszenie się kogoś gdzieś. Stawać się coraz… … Słownik języka polskiego
bęcwał — m IV, DB. a, Ms. bęcwałale; lm M. y, D. ów, B.=M. a. D. «pogardliwie o człowieku bezmyślnym, leniwym; próżniak, wałkoń» Okazał się bęcwałem. ‹?› … Słownik języka polskiego
leniuch — m III, DB. a; lm M. y, DB. ów (także B.=M. tylko o kobietach) «człowiek leniwy, gnuśny; próżniak, nierób» Straszny, ostatni leniuch … Słownik języka polskiego
leń — m I, DB. lenia; lm M. lenie, DB. leni a. leniów «człowiek leniwy; próżniak, nierób» Leń patentowany. Leń do nauki, do roboty … Słownik języka polskiego
markierant — m IV, DB. a, Ms. markierantncie; lm M. markierantnci, DB. ów pot. «człowiek udający, że coś robi, stwarzający tylko pozory wykonywania jakiejś pracy; próżniak, wałkoń, bumelant» ‹z fr.› … Słownik języka polskiego
niebieski — niebieskiscy 1. «będący w szóstym kolorze tęczy, mający barwę pogodnego nieba, kwiatów lnu; błękitny, modry, lazurowy» Niebieski ołówek, kwiat. Niebieskie morze. Niebieskie oczy. Materiał w niebieskim kolorze. ∆ zool. Lis niebieski «barwna… … Słownik języka polskiego
