prze-

1. «przedrostek wyrażający następujące odcienie znaczeniowe w tematach czasowników, z którymi się łączy»

a) «przebycie czegoś, np. przebiec, przefrunąć, przelecieć»

b) «przedzielenie, przeniknięcie czegoś, przejście przez coś, np. przebić, przedziurawić, przeciąć»

c) «zabranie kogoś, czegoś w inne miejsce, zmianę miejsca, przemieszczenie, np. przenieść, przesunąć, przestawić»

d) «pomieszanie czegoś z czymś, np. przepleść, przemieszać, przetykać»

e) «złe wykonanie czegoś, np. przejęzyczyć się, przesłyszeć się»

f) «doprowadzenie czynności do jakiegoś stadium lub do końca, do skutku, do celu, np. przeczytać, przestraszyć, przebudzić, przeliczyć»

g) «ustanie, przeminięcie czegoś, np. przebrzmieć, przeminąć, przekwitnąć»

h) «dokonanie czegoś na nowo (często w odmienny sposób), np. przebudować, przepakować, przerodzić się»

i) «nadmierną intensywność jakiejś czynności, np. przekarmić, przeładować, przesolić»

j) «spędzenie czasu na czymś, np. przeleżeć, przeczekać, przetrwać»

k) «stratę, zmarnowanie czegoś, np. przegrać, przepić, przehandlować»

l) «wybieganie naprzód myślą lub działaniem, np. przeczuć, przepowiedzieć, przewidzieć»

2. «przedrostek tworzący od przymiotników przymiotniki pochodne o odcieniu dużej intensywności, np. przecudny, przemiły, przepiękny»

3. przestarz. «dodatkowy, wzmacniający formant stopnia najwyższego przymiotników, np. przenajdroższy, przenajświętszy»