Przebąkiwali, że ma długi.
Przebąkiwano o jego wyjeździe.
Przebąkiwał coś na temat zmiany pracy.
Słownik języka polskiego . 2013.
przebąkiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, przebąkiwaćkuję, przebąkiwaćkuje, przebąkiwaćany {{/stl 8}}– przebąknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, przebąkiwaćnę, przebąkiwaćnie, przebąkiwaćnij, przebąkiwaćnął, przebąkiwaćnęli {{/stl 8}}{{stl 7}} mówić o czymś,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bąkać — ndk I, bąkaćam, bąkaćasz, bąkaćają, bąkaćaj, bąkaćał, bąkaćany bąknąć dk Va, bąkaćnę, bąkaćniesz, bąkaćnij, bąkaćnął, bąkaćnęła, bąkaćnęli, bąkaćnięty, bąkaćnąwszy 1. «mówić niewyraźnie, cicho; czytać nieudolnie» Bąkać coś cicho, pod nosem.… … Słownik języka polskiego
pogadywać — ndk VIIIa, pogadywaćduję, pogadywaćdujesz, pogadywaćduj, pogadywaćywał pot. «prowadzić swobodną rozmowę, pogawędkę; rozmawiać, gawędzić; opowiadać, napomykać, przebąkiwać o czymś» Pogadywali sobie przy piwie. Pogadywano o burzeniu starych domów … Słownik języka polskiego
