- błędny
- \błędnyni1. «zawierający błąd, omyłkowy; fałszywy, niewłaściwy»
Błędny pogląd, domysł.
Błędne użycie wyrazu.
Błędne obliczenie.
Błędne założenia, mniemania.
2. «obłąkany; nieprzytomny»Patrzeć błędnym wzrokiem.
Chodził jak błędny, nie wiedząc co robić.
3. daw. «błądzący, błąkający się, zbłąkany»tylko w terminie i we fraz.∆ log. Błędne koło «błąd w rozumowaniu polegający na zdefiniowaniu danego wyrażenia za pomocą niego samego lub na przyjęciu zdania dowodzonego za jedną z przesłanek dowodu»przen. «sytuacja beznadziejna, bez wyjścia»◊ Błędny rycerz «rycerz średniowieczny szukający niezwykłych przygód, występujący w obronie czci damy swego serca»◊ Błędny ognik «płomyk pojawiający się nad bagnami i torfowiskami wskutek samozapalania się gazu błotnego»◊ pot. Chodzić jak błędna owca «chodzić bez celu»* anat. Nerw błędny «nerw czaszkowy, odchodzący z rdzenia przedłużonego, unerwiający trzewia, m.in. serce, wątrobę, nerki»
Słownik języka polskiego . 2013.