przegonić

przegonić
dk VIa, \przegonićnię, \przegonićnisz, \przegonićgoń, \przegonićnił, \przegonićniony
przegnać dk I, \przegonićam, \przegonićasz, \przegonićają, \przegonićaj, \przegonićał, \przegonićany - przeganiać ndk I, \przegonićam, \przegonićasz, \przegonićają, \przegonićaj, \przegonićał, \przegonićany
1. «przepędzić, wypędzić, wygonić kogoś skądś, pozbyć się kogoś niepożądanego; zmusić do zmiany miejsca»

Przegonić awanturników z podwórza.

Przegnać obcego psa.

Przegonić dokuczliwe muchy.

Przegonić bydło na inne pastwisko.

przen.

Wiatr przegonił chmury.

2. częściej dk «biegnąc, jadąc, szybko idąc wyprzedzić kogoś, coś; prześcignąć»

Nigdy nie mógł go przegonić.

przen. «wyprzedzić kogoś w czymś będąc lepszym, sprawniejszym itp.»

Przegonić kogoś w pracy.

3. częściej ndk «zmuszać do biegu, do pośpiechu»

Przeganiać konie po pastwisku.

przen.

Wiatr przeganiał liście po drodze.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • przegonić — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przeganiać I {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przegnać — → przegonić …   Słownik języka polskiego

  • przeganiać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przeganiaćam, przeganiaća, przeganiaćają, przeganiaćany {{/stl 8}}– przegonić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przeganiaćnię, przeganiaćni, przeganiaćgoń, przeganiaćniony, {{/stl 8}}przegnać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przeganiać — ndk I, przeganiaćam, przeganiaćasz, przeganiaćają, przeganiaćaj, przeganiaćał, przeganiaćany forma ndk czas. przegonić (p.) przeganiać się «biegnąc, jadąc, szybko idąc wyprzedzać jeden drugiego» Biegnąc przeganiali się wzajemnie …   Słownik języka polskiego

  • wyprzedzić — dk VIa, wyprzedzićdzę, wyprzedzićdzisz, wyprzedzićprzedź, wyprzedzićdził, wyprzedzićdzony wyprzedzać ndk I, wyprzedzićam, wyprzedzićasz, wyprzedzićają, wyprzedzićaj, wyprzedzićał, wyprzedzićany «pozostawić w tyle za sobą kogoś, z kim się szło,… …   Słownik języka polskiego

  • prze- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek nadający następujące (m.in.) odcienie znaczeniowe czasownikom, z których tematami się łączy : {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}} przebycie jakiejś przestrzeni, np. {{/stl 7}}{{stl 8}}przebiegać, przepływać,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”