przegub — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. przegubbie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ruchome połączenie kości kończyn (zwykle o nasadzie dłoni) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nosić zegarek na przegubie dłoni. Zwichnąć rękę … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ШАРНИР — подвижное соединение элементов или деталей, допускающее их поворот вокруг общей оси или общей точки (Болгарский язык; Български) става (Чешский язык; Čeština) kloub (Немецкий язык; Deutsch) Gelenk; Scharnier (Венгерский язык; Magyar) csukló… … Строительный словарь
ШАРНИР ЗАМКОВЫЙ — шарнир, располагаемый в замке арки (Болгарский язык; Български) ключова става (Чешский язык; Čeština) střední [vrcholový] kloub (Немецкий язык; Deutsch) Scheitelgelenk (Венгерский язык; Magyar) zárcsukló (Монгольский язык) битүү нугас (Польский… … Строительный словарь
ШАРНИР ЛИСТОВОЙ — шарнир в виде небольшой пластинки из металла (Болгарский язык; Български) листова става (Чешский язык; Čeština) ohebný kloub (Немецкий язык; Deutsch) Blattgelenk (Венгерский язык; Magyar) lemezcsukb (Монгольский язык) хавтгай нугас (Польский… … Строительный словарь
ШАРНИР ПЛАСТИЧЕСКИЙ — предельное состояние сечения конструкций, при котором напряжения по всему сечению равны пределу текучести (Болгарский язык; Български) пластична става (Чешский язык; Čeština) plastický kloub (Немецкий язык; Deutsch) plastisches Gelenk (Венгерский … Строительный словарь
ШАРНИР ЦИЛИНДРИЧЕСКИЙ — шарнир, допускающий поворот соединяемых элементов вокруг определённой оси (Болгарский язык; Български) цилиндрична става (Чешский язык; Čeština) neposuvný [pevný] válcový kloub (Немецкий язык; Deutsch) Zapfengelenk (Венгерский язык; Magyar) görgő … Строительный словарь
kardan — m IV, D. a, Ms. kardannie; lm M. y techn. «przegub do przekazywania momentu obrotowego między wałami zmieniającymi w czasie ruchu kąt wzajemnego położenia» ‹od nazwiska matematyka› … Słownik języka polskiego
kiść — ż V, DCMs. kiśćści; lm M. kiśćście, D. kiśćści, N. kiśććmi 1. «gałązka obsypana kwiatami, owocami; kwiatostan groniasty, w którym z głównej szypułki rozchodzą się na wszystkie strony szypułki boczne; grono, wiecha» Kiść bzu, kiście winogron. 2.… … Słownik języka polskiego
kolano — n III, Ms. kolanonie; lm D. kolanoan 1. «część nogi przednia dolna okolica uda i górna podudzia, leżąca przy stawie kolanowym; także sam ten staw» Woda do kolan, po kolana. Klęknąć na jedno kolano. Stłuc sobie kolano. Zapaść się w śnieg po kolana … Słownik języka polskiego
łokciowy — przym. od łokieć a) w zn. 1: Przegub łokciowy. b) w zn. 2: ∆ przestarz. Towary łokciowe «towary sprzedawane na łokcie, np. materiały tekstylne, wstążki» … Słownik języka polskiego