- błonica
- ż II, DCMs. \błonicacy, blm1. med. «ostra choroba zakaźna gardła występująca najczęściej u dzieci; dyfteryt»∆ Błonica krtani «rozszerzenie się miejscowego zakażenia błoniczego w krtani, mogące przejść na tchawicę, prowadzące do zatkania dróg oddechowych i uduszenia; dławiec, krup»2. bot. «Ulva, roślina z typu zielenic, występująca w około trzydziestu gatunkach glonów we wszystkich morzach i przybrzeżnych wodach słonawych; ulwa»∆ Błonica sałatowa «Ulva lactuca, zielenica o plesze przyczepionej do podłoża; jadalna, głównie w Japonii, jako jarzyna; sałata morska»
Słownik języka polskiego . 2013.