- przepchać
- dk I, \przepchaćam, \przepchaćasz, \przepchaćają, \przepchaćaj, \przepchaćał, \przepchaćanyprzepchnąć dk Va, \przepchaćnę, \przepchaćniesz, \przepchaćnij, \przepchaćnął, \przepchaćnęła, \przepchaćnęli, \przepchaćnięty, \przepchaćnąwszy - przepychać ndk I, \przepchaćam, \przepchaćasz, \przepchaćają, \przepchaćaj, \przepchaćał, \przepchaćany1. «pchając przesunąć coś stawiającego opór; spowodować przedostanie się czegoś (kogoś) przez coś, zwykle przez ciasny otwór»
Przepchać samochód przez skrzyżowanie.
Przepchnąć list przez szparę w drzwiach.
Przepchnąć kogoś przez dziurę w płocie.
◊ pot. Przepchać kogoś przez szkołę «pomagając umożliwić komuś ukończenie szkoły»2. «pchając zrobić otwór w czymś zatkanym, zawalonym; przeczyścić coś»Przepchać fajkę.
Przepchnąć palnik gazowy.
Przepchać przewód kominowy, kanalizacyjny.
przepchać się, przepchnąć się - przepychać się «siłą utorować sobie drogę przez jakąś przeszkodę, zwykle przez tłum ludzi; przedostać, przecisnąć się przez coś»Przepychać się do wyjścia.
Przepchać się przez tłum.
Auto przepchnęło się przez zator na szosie.
przen.Przepychać się łokciami przez życie.
Słownik języka polskiego . 2013.