- przeprowadzić
- dk VIa, \przeprowadzićdzę, \przeprowadzićdzisz, \przeprowadzićwadź, \przeprowadzićdził, \przeprowadzićdzony - przeprowadzać ndk I, \przeprowadzićam, \przeprowadzićasz, \przeprowadzićają, \przeprowadzićaj, \przeprowadzićał, \przeprowadzićany1. «przebyć jakąś przestrzeń, prowadząc kogoś lub coś, przejść z kimś z jednego miejsca na drugie, wskazując mu drogę»
Przeprowadzić kogoś przez jezdnię, przez granicę.
Przeprowadzić chorego przez pokój.
Przeprowadzić konia przez rzekę.
◊ Przeprowadzać kogoś lub coś oczami, wzrokiem «wodzić oczami, wzrokiem za kimś lub za czymś»2. «spełnić jakąś czynność (zwykle wyrażoną w dopełnieniu), zrealizować coś, dokonać czegoś, doprowadzić do rozwiązania, zakończenia czegoś; wziąć w czymś udział; wystąpiwszy z czymś, postawić na swoim, urzeczywistnić, wprowadzić coś, osiągnąć postawiony cel»Przeprowadzić badania, doświadczenia.
Przeprowadzić pomiary.
Przeprowadzić remont czegoś.
Przeprowadzać transakcje handlowe.
Przeprowadzić postępowanie spadkowe.
Przeprowadzić podział gruntów.
Przeprowadzić reformę rolną.
Przeprowadzić z powodzeniem akcję bojową.
Przeprowadzić z kimś rozstrzygającą rozmowę.
Przeprowadzić pertraktacje.
Przeprowadzić swoje zamierzenia, plany.
∆ pot. Przeprowadzić sprawę rozwodową, rozwód «uzyskać rozwód zgodnie z obowiązującym prawem»∆ Przeprowadzić linię kolejową (kolej), linię elektryczną, telefoniczną, szosę, rurę, rów itp. «zbudować linię kolejową, elektryczną, telefoniczną, szosę, założyć rurę, wykopać rów itp.»3. rzad. «przenieść kogoś na nowe miejsce pobytu lub zamieszkania; pomóc komuś w przeprowadzce»Przeprowadzić rodziców do stolicy.
Przeprowadzić siostrę do nowego mieszkania.
przeprowadzić się - przeprowadzać się «zmienić miejsce pobytu, mieszkanie; przenieść się, wyprowadzić się dokądś»Przeprowadzić się do innego miasta.
Przeprowadzić się do większego mieszkania.
Przeprowadzić się na przedmieście.
□ Trzy razy się przeprowadzić, a raz się spalić - to na jedno wychodzi.
Słownik języka polskiego . 2013.