przepych

przepych
m III, D. -u, blm
«widoczne, rzucające się w oczy bogactwo; wystawność, zbytek, pompa, okazałość»

Niezwykły, rzadko spotykany przepych.

Przepych pałaców, marmurów.

Przepych strojów, potraw.

Przepych w urządzeniu mieszkania.

Przyjąć kogoś z przepychem.

przen.

Przepych barw.

Przepych jesiennych kwiatów.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • przepych — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIb, D. u, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} rzadko spotykane bogactwo, świetność, okazałość, wystawność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Urządził mieszkanie z przepychem. Olśniewała przepychem swego stroju. Zadziwiać kogoś przepychem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • barok — a. Barok m III, D. u, N. barokkiem, blm «kierunek występujący w kulturze europejskiej w XVII w. i w połowie XVIII w., zapoczątkowany we Włoszech, odznaczający się w sztuce przepychem form, bogactwem barw i szczegółów dekoracyjnych, w literaturze… …   Słownik języka polskiego

  • luksus — m IV, D. u, Ms. luksussie; lm M. y «warunki zapewniające komfortowe życie, przepych; przedmioty służące uprzyjemnianiu życia, zaspokajające wyszukany gust, czyjeś wygórowane wymagania, np. estetyczne; zbytek, komfort» Pozwolić sobie na luksus… …   Słownik języka polskiego

  • monarszy — «dotyczący monarchy, należący do monarchy; właściwy monarsze, godny monarchy; królewski, książęcy» Dwór, pałac monarszy. Godność, władza monarsza. Insygnia monarsze. Przepych monarszy …   Słownik języka polskiego

  • możnowładca — m odm. jak ż II, DCMs. możnowładcacy; lm M. możnowładcacy, DB. możnowładcaców «w społeczeństwie feudalnym członek potężnego, możnego rodu, mający wpływ na rządy kraju; magnat, arystokrata» Bogactwo, przepych możnowładców. Wpływy możnowładców …   Słownik języka polskiego

  • okazałość — ż V, DCMs. okazałośćści, blm «wspaniały, imponujący wygląd; obfitość, wystawność, przepych, wspaniałość» Okazałość budowli, gmachu. Okazałość postaci. Okazałość bankietu, uroczystości. Okazałość stroju. ◊ W całej okazałości «ukazując wszystkie… …   Słownik języka polskiego

  • orientalny — orientalnyni «właściwy ludom, językom i kulturze Wschodu, charakterystyczny dla Wschodu; wschodni» Orientalny przepych, zbytek. Orientalna gościnność. Sztuka orientalna. Zapożyczenia językowe orientalne. ∆ Filologia orientalna → orientalistyka ∆… …   Słownik języka polskiego

  • pałacowy — pałacowywi przym. od pałac Pałacowy dziedziniec. Pałacowa brama. Straż pałacowa. Pałacowe komnaty. Pałacowy przepych. Pałacowi dworzanie, lokaje. ∆ polit. Przewrót pałacowy «obalenie panującego …   Słownik języka polskiego

  • pompa — I ż IV, CMs. pompapie; lm D. pomp 1. «maszyna do podnoszenia cieczy z poziomu niższego na wyższy lub do przetłaczania cieczy z obszaru o ciśnieniu niższym do obszaru o ciśnieniu wyższym; potocznie: takie urządzenie czerpiące wodę w postaci… …   Słownik języka polskiego

  • splendor — m IV, D. u, Ms. splendororze; lm M. y przestarz. dziś podn. a. żart. «przepych, świetność, wspaniałość, blask; zaszczyt, honor» Splendor niemały, nie lada. Odzyskać (dawny) splendor. Podnieść, podtrzymać, utrzymać splendor czegoś, np. domu,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”