orientalny

orientalny
\orientalnyni
«właściwy ludom, językom i kulturze Wschodu, charakterystyczny dla Wschodu; wschodni»

Orientalny przepych, zbytek.

Orientalna gościnność.

Sztuka orientalna.

Zapożyczenia językowe orientalne.

∆ Filologia orientalna → orientalistyka
antr. Typ orientalny «typ antropologiczny białej odmiany człowieka, szczególnie często występujący na Bliskim Wschodzie, zwłaszcza wśród ludów semickich; charakteryzuje się smukłą budową, śniadą skórą, pociągłą twarzą, wąskim nosem, ciemnymi oczami i włosami»
łac.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • Orientalny — (Закопане,Польша) Категория отеля: Адрес: Jaszczurówka Bory 9a, 34 511 Закопане, Польша …   Каталог отелей

  • orientalny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, orientalnyni {{/stl 8}}{{stl 7}} typowy dla krajów Wschodu i jego mieszkańców; dotyczący ludów, języków i kultury Wschodu; wschodni : {{/stl 7}}{{stl 10}}Orientalna mentalność. Orientalne ozdoby. Medycyna orientalna …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • ориенталист — Через нем. Orientalist от лат. orientālis. Сюда же орьентальный восточный , впервые у Куракина, 1705 г.; см. Христиани 54. Вероятно, через польск. orientalny …   Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

  • ориентальный — ая, ое. orientale adj. , пол. orientalny. Отн. к странам Востока. Экзерциций корпорис <в коллеже> никаих нет, только разных литеральных наук и языков,так что нигде, а паче ориентальных. Дохтурския славныя науки, химики, юристы, теологи,… …   Исторический словарь галлицизмов русского языка

  • egzotyzm — m IV, D. u, Ms. egzotyzmzmie, blm 1. → egzotyka Egzotyzm orientalny. Egzotyzm otoczenia, środowiska. Zjawisko egzotyzmu w literaturze i sztuce europejskiej. 2. jęz. «wyraz obcojęzyczny zapożyczony, związany z obcym środowiskiem» …   Słownik języka polskiego

  • orientalizm — m IV, D. u, Ms. orientalizmzmie 1. lm M. y «zwrot, konstrukcja składniowa świadczące o wpływach orientalnych; wyraz przejęty z języków orientalnych» 2. blm «to, co wschodnie, charakterystyczne dla ludzi Wschodu, ich kultury, obyczajów itp.;… …   Słownik języka polskiego

  • orientalnie — przysłów. od orientalny Imię, nazwisko brzmiące orientalnie …   Słownik języka polskiego

  • typ — m IV, D. u, Ms. typpie; lm M. y 1. «model, wzór, któremu odpowiada pewna seria przedmiotów, ludzi, zjawisk, form» Ciekawy, antypatyczny, zabawny typ człowieka. Oryginalny typ urody. Filmy jednego typu. Broń, samochód dawnego, starego typu. Szkoły …   Słownik języka polskiego

  • deseń — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. deseńenia || deseńeniu; lm D. deseńeni || deseńeniów {{/stl 8}}{{stl 7}} malowany, haftowany lub wytłaczany wzór zdobiący tkaninę, tapetę, posadzkę itp.; także: układ elementów sprawiający wrażenie takiego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • typ — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. typpie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} określony zespół cech, z którym identyfikuje się jakąś część osób, zwierząt, rzeczy, zjawisk itp.; model, wzór : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”