- przerobić
- dk VIa, \przerobićbię, \przerobićbisz, \przerobićrób, \przerobićbił, \przerobićbiony - przerabiać ndk I, \przerobićam, \przerobićasz, \przerobićają, \przerobićaj, \przerobićał, \przerobićany1. «opracować coś powtórnie, zmienić kształt, formę czegoś dostosowując do nowego przeznaczenia; wykonać jakiś przedmiot z innego»
Przerobić kapelusz, płaszcz.
Przerobić garsonkę na sukienkę.
Spódnica przerobiona ze spodni.
Przerobić łóżko na tapczan.
Przerobić utwór dramatyczny na komedię muzyczną.
Przerabiać powieści na scenariusze filmowe.
◊ pot. Przerobić kogoś a) «zmienić czyjś charakter, czyjeś przekonania» b) posp. «postawić kogoś w złej, niekorzystnej dla niego sytuacji, ośmieszyć, wykpić, pognębić kogoś»◊ Przerobić kogoś (coś) na swoje kopyto «zmienić kogoś (coś) według swych przekonań, na swój sposób»2. «zużyć, wykorzystać surowiec na zrobienie czegoś; przetworzyć surowiec na półprodukt lub produkt»Przerobić buraki na cukier.
Przerabiać surówkę na stal.
Przerabiać ropę naftową na benzynę.
3. «ucząc się przyswoić sobie jakiś zasób wiedzy, zapoznać się z wyznaczonym programem, działem wiedzy; ucząc kogoś wpoić mu jakiś zasób wiedzy; przestudiować»Przerobić ćwiczenia, zadania.
Przerobić całą fizykę, matematykę.
Przerobić z uczniami program roku szkolnego.
Opanować przerobiony materiał.
4. częściej dk «w dziewiarstwie: wykonać na drutach część roboty, przenieść oczka z jednego drutu na drugi robiąc dzianinę»Przerobić kilka rzędów.
Przerobić pięć oczek.
5. tylko dk, pot. «spędzić jakiś czas na pracy; przepracować»Przerobić 20 lat w fabryce.
Przerobił cały dzień w warsztacie.
6. → przerabiaćprzerobić się pot. «zmęczyć się pracując ponad siły; przepracować się»Przerobić się przy żniwach.
Przerobił się w ogrodzie, na działce.
Słownik języka polskiego . 2013.