- przewiać
- dk Xb, \przewiaćwieję, \przewiaćwiejesz, \przewiaćwiej, \przewiaćwiał, \przewiaćwiany - przewiewać ndk I, \przewiaćam, \przewiaćasz, \przewiaćają, \przewiaćaj, \przewiaćał, \przewiaćany1. «o wietrze: wiejąc przeniknąć przez coś, przejąć kogoś»
Wiatr przewiał nas na wskroś.
Wichry przewiewały cienkie ściany domu.
2. «wiejąc przesunąć się z miejsca na miejsce; zostać przeniesionym przez wiatr»Wiatr, chłód przewiewał w pustym domu.
Śnieg przewiewał unoszony wiatrem.
3. «o wietrze: wiejąc przepędzić, przegnać coś»Wiatr przewiał chmury daleko.
4. «wianiem oczyścić coś, np. oddzielić ziarno od plew»Przewiać jęczmień w wialni.
Słownik języka polskiego . 2013.