- przydybać
- dk IX, \przydybaćbię, \przydybaćbiesz, \przydybaćdyb, \przydybaćał, \przydybaćanypot. «zastać kogoś na czymś, zajść znienacka; schwytać, przyłapać»
Przydybać kogoś na kradzieży.
Słownik języka polskiego . 2013.
przydybać
Look at other dictionaries:
przydybać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IIa, przydybaćbię, przydybaćbie, przydybaćany, pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} niespodziewanie zastać kogoś na robieniu czegoś, zwykle niedozwolonego; przyłapać, schwytać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przydybać kogoś na jedzeniu… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… … Słownik języka polskiego
