- przygnębienie
- n I1. rzecz. od przygnębić.2. «stan psychiczny człowieka przygnębionego; smutek, depresja»
Otrząsnąć się z przygnębienia.
Ogarnęło kogoś przygnębienie.
Słownik języka polskiego . 2013.
przygnębienie
Look at other dictionaries:
przygnębienie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. przygnębić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan psychiczny człowieka spowodowany smutkiem, żalem,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
depresja — ż I, DCMs. depresjasji; lm D. depresjasji (depresjasyj) 1. «chorobliwe przygnębienie i zahamowanie czynności psychicznych występujące w psychozach; stan zniechęcenia, apatia» Długotrwała, głęboka, nagła depresja. Popaść w depresję. Poddawać się… … Słownik języka polskiego
ponury — ponuryurzy «okazujący smutek, przygnębienie swoim wyglądem, zachowaniem; sprawiający przykre wrażenie, wywołujący smutek, przygnębienie; będący wyrazem czyjegoś przygnębienia; posępny» Siedział ponury jak noc. Ponure wieści. Ponure zamczysko.… … Słownik języka polskiego
posępny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, posępnyni, posępnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} taki, który okazuje przygnębienie, smutek; smutny, ponury, przygnębiony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Posępny wyraz twarzy. Posępne … Langenscheidt Polski wyjaśnień
duch — 1. Człowiek małego ducha «człowiek tchórzliwy, przesadnie ostrożny»: Przyznaję się – człowiek małego ducha – iż dałem się sprowokować do dyskusji (...) B. Maj, Kronika. 2. Człowiek wielkiego ducha «człowiek odważny, szlachetny»: Stańczyk to… … Słownik frazeologiczny
dostęp — m IV, D. u, Ms. dostęppie zwykle blm 1. «możność dojścia, dotarcia, dostania się do jakiegoś miejsca; miejsce, przez które się dochodzi; przystęp» Dostęp do morza. Dostęp do osiedla utrudniony z powodu powodzi. 2. «możność przyjścia do kogoś,… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
gnębić — ndk VIa, gnębićbię, gnębićbisz, gnęb, gnębićbił, gnębićbiony 1. «uciemiężać, uciskać, prześladować kogoś» Gnębić poddanych, podwładnych. Nieprzyjaciel gnębił zwyciężonych. 2. «wywoływać niepokój, przygnębienie; trapić, dręczyć, nękać» Gnębi kogoś … Słownik języka polskiego
melancholia — ż I, DCMs. melancholialii, blm «stan depresji psychicznej, będący najczęściej następstwem ciężkich przeżyć, objawiający się apatią, niechęcią do życia, a nawet manią samobójczą; przygnębienie, smutek, posępny nastrój» Głęboka melancholia. Atak,… … Słownik języka polskiego
posępny — posępnyni, posępnyniejszy «okazujący swoim wyglądem, zachowaniem przygnębienie, smutek; bardzo smutny, ponury; budzący przykre uczucia, smutny nastrój; będący wyrazem smutku, przygnębienia» Posępna mina. Posępny nastrój. Posępne usposobienie.… … Słownik języka polskiego
