przykryć (się) — {{/stl 13}}{{stl 7}}ZOB. przykrywać (się) {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przykrywać się – przykryć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} kłaść coś na siebie, osłaniać się czymś; nakrywać się, otulać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przykrywał się kocem. Lekko się przykryć. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przykrywać — → przykryć … Słownik języka polskiego
poprzykrywać — dk I, poprzykrywaćam, poprzykrywaćasz, poprzykrywaćają, poprzykrywaćaj, poprzykrywaćał, poprzykrywaćany «przykryć wielu albo większą liczbę czegoś; przykryć coś w wielu miejscach, wieloma rzeczami» Poprzykrywać śpiących kocami. Poprzykrywać łóżka … Słownik języka polskiego
pozaściełać — + reg. pozaścielać dk I, pozaściełaćam, pozaściełaćasz, pozaściełaćają, pozaściełaćaj, pozaściełaćał, pozaściełaćany «zasłać wiele czegoś, rozściełając coś przykryć wiele rzeczy; przykryć coś wieloma rzeczami» Pozaściełać wszystkie łóżka. Pokoje… … Słownik języka polskiego
przykrycie — n I 1. rzecz. od przykryć. 2. lm D. przykrycieyć «to, czym się coś okrywa, zasłania, czym się ktoś przykrywa (np. kołdra, obrus, narzuta)» Przykrycie stołu. Przykrycie na łóżko. Przykrycie na studnię. Spali pod przykryciem ze skór. ∆ Gotować coś… … Słownik języka polskiego
choina — ż IV, CMs. choinanie; lm D. choinain 1. «drzewo iglaste, zwłaszcza sosna» 2. «młody, niewielki, karłowaty las sosnowy; sośnina» Przedzierać się przez choinę. 3. «ścięta gałąź a. gałęzie drzew iglastych» Girlandy z choiny. Przykryć krzewy na zimę… … Słownik języka polskiego
kapa — ż IV, CMs. kapapie; lm D. kap 1. «narzuta, nakrycie na łóżko, tapczan itp.» Gładka, wzorzysta kapa. Koronkowa, pluszowa kapa. Przykryć, zasłać łóżko kapą. 2. «rodzaj derki na konia, bogato przybranej; przykrycie wierzchnie konia» 3. «czerwona… … Słownik języka polskiego
koc — m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «płat grubej, zwykle kosmatej tkaniny wełnianej lub bawełnianej, używany jako przykrycie; pled» Ciepły, wełniany koc. Okryć kogoś, coś kocem. Przykryć się kocem. Owinąć nogi kocem. Zawinąć się w koc. Spać pod kocem … Słownik języka polskiego
kołdra — ż IV, CMs. kołdradrze; lm D. kołdrader «część pościeli, przykrycie z wełny, waty lub puchu obszytych tkaniną» Puchowa, wełniana kołdra. Pracownia kołder. Przykryć się kołdrą. Wsunąć się pod kołdrę. ◊ pot. Problem, kwestia, zasada itp. (zbyt)… … Słownik języka polskiego
