przykrycie

przykrycie
n I
1. rzecz. od przykryć.
2. lm D. \przykrycieyć
«to, czym się coś okrywa, zasłania, czym się ktoś przykrywa (np. kołdra, obrus, narzuta)»

Przykrycie stołu.

Przykrycie na łóżko.

Przykrycie na studnię.

Spali pod przykryciem ze skór.

∆ Gotować coś pod przykryciem «gotować coś nakrywając naczynie, w którym się coś gotuje, pokrywką, żeby nie wydostawała się para»
3. «w szachach: bierka stojąca na linii działania dalekosiężnej figury i ograniczająca w ten sposób jej działanie w tym kierunku»
przykrycie się rzecz. od przykryć się.

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • przykrycie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. przykryć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}przykrycie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. przykrycieyć {{/stl 8}}{{stl 7}} coś, co służy do przykrywania,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czaprak — m III, D. a, N. czaprakkiem; lm M. i 1. «przykrycie konia pod siodło; długa, ozdobna kapa lub filcowa podkładka umieszczana pod siodłem» Czaprak haftowany złotem. Czaprak z frędzlami. 2. «ciepłe okrycie wkładane na grzbiet konia lub psa» Mopsik w …   Słownik języka polskiego

  • deka — I ż III, CMs. dece; lm D. dek 1. «wierzchnia ściana pudła instrumentu strunowego szyjkowego» Deka rezonansowa. Deka altówki, kontrabasu, mandoliny, skrzypiec. 2. «przykrycie, pokrowiec, narzuta» ‹niem.› II n ndm pot. «skrótowa forma wyrazu:… …   Słownik języka polskiego

  • dekiel — m I, D. dekielkla; lm M. dekielkle, D. dekielkli a. dekielklów 1. «szczelnie dopasowana pokrywa, przykrycie» Dekiel kotła, menażki, pudełka. 2. «czapka korporancka z kolorowego sukna, o okrągłym, haftowanym denku i małym daszku (noszona przez… …   Słownik języka polskiego

  • kapa — ż IV, CMs. kapapie; lm D. kap 1. «narzuta, nakrycie na łóżko, tapczan itp.» Gładka, wzorzysta kapa. Koronkowa, pluszowa kapa. Przykryć, zasłać łóżko kapą. 2. «rodzaj derki na konia, bogato przybranej; przykrycie wierzchnie konia» 3. «czerwona… …   Słownik języka polskiego

  • kaptur — m IV, D. a, Ms. kaptururze; lm M. y 1. «nakrycie głowy w kształcie stożka noszone zwykle jako ochrona przed deszczem lub śniegiem, często połączone z płaszczem, peleryną, skafandrem itp.; nakrycie głowy niektórych zakonników» Płaszcz, skafander,… …   Słownik języka polskiego

  • koc — m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «płat grubej, zwykle kosmatej tkaniny wełnianej lub bawełnianej, używany jako przykrycie; pled» Ciepły, wełniany koc. Okryć kogoś, coś kocem. Przykryć się kocem. Owinąć nogi kocem. Zawinąć się w koc. Spać pod kocem …   Słownik języka polskiego

  • kołdra — ż IV, CMs. kołdradrze; lm D. kołdrader «część pościeli, przykrycie z wełny, waty lub puchu obszytych tkaniną» Puchowa, wełniana kołdra. Pracownia kołder. Przykryć się kołdrą. Wsunąć się pod kołdrę. ◊ pot. Problem, kwestia, zasada itp. (zbyt)… …   Słownik języka polskiego

  • nieszczelny — «nie będący szczelnym, nie przylegający ściśle, nie dopasowany do czegoś; mający szczeliny, szpary» Nieszczelne drzwi, okna. Nieszczelne przykrycie. Nieszczelne pomieszczenie …   Słownik języka polskiego

  • obnażać — ndk I, obnażaćam, obnażaćasz, obnażaćają, obnażaćaj, obnażaćał, obnażaćany obnażyć dk VIb, obnażaćżę, obnażaćżysz, obnażaćnaż, obnażaćżył, obnażaćżony 1. «rozbierać do naga; czynić nagim» Obnażyć ciało, tors. 2. «pozbawiać coś osłony, odsłaniać,… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”