Przykrywka garnka.
Przykrywki do (od) słoików.
Słownik języka polskiego . 2013.
przykrywka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. przykrywkawce; lm D. przykrywkawek {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} coś, czym się przykrywa, zamyka od góry naczynia kuchenne, słoiki itp.; pokrywka : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pod przykrywką — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czegoś}, {{/stl 8}}{{stl 7}}to samo co pod płaszczykiem czegoś. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
puszka — ż III, CMs. puszkaszce; lm D. puszkaszek 1. «opakowanie jednostkowe, najczęściej blaszane, nie przystosowane do wielokrotnego otwierania, zwykle w kształcie walca lub prostopadłościanu, umożliwiające trwałe i hermetyczne zamknięcie zawartości;… … Słownik języka polskiego
listek — figowy a) «skąpe ubranie słabo skrywające nagość»: Na pokazach Westwood publiczność czuje się jak w raju, bo niejedną modelkę przykrywa wyłącznie listek figowy. Pani 5/1993. b) «przykrywka, parawan dla czegoś, co z jakichś względów chciałoby się… … Słownik frazeologiczny
płaszczyk — Pod płaszczykiem czegoś «podając coś jako zmyślony powód, pretekst; pod pozorem, pod przykrywką czegoś»: Zwalczano socjalizm komunistyczny, ale nie tykano korupcji rozwijającej się pod płaszczykiem dobra publicznego. J. Balwierz, Od Krakowa.… … Słownik frazeologiczny
bukłak — m III, D. a, N. bukłakkiem; lm M. i przestarz. «naczynie z przykrywką służące do przechowywania lub przewożenia płynów; worek skórzany na napoje» ‹tur.› … Słownik języka polskiego
kapsel — m I, D. kapselsla; lm M. kapselsle, D. kapselsli 1. «przykrywka metalowa (rzadziej papierowa lub z innych materiałów) używana zamiast korka do zatykania butelek albo zamykająca różnego rodzaju otwory; kapsla» Kolorowy, metalowy kapsel. Butelka… … Słownik języka polskiego
klapa — ż IV, CMs. klapapie; lm D. klap 1. «pokrywa, którą można podnosić i opuszczać, zamykająca otwór, wejście do jakiegoś pomieszczenia, do wnętrza czegoś» Klapa ciężarówki, czołgu, fortepianu. Klapa do piwnicy, od piwnicy. Otworzyć, podnieść, opuścić … Słownik języka polskiego
koperta — ż IV, CMs. kopertarcie; lm D. kopertaert 1. «rodzaj płaskiej torebki papierowej, w której przesyła się korespondencję» Zaadresować kopertę. Zakleić, rozpieczętować kopertę. 2. «wieczko, przykrywka zegarka» Zegarek w złotej kopercie. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
koszałka — ż III, CMs. koszałkałce; lm D. koszałkałek przestarz. «rodzaj plecionego koszyka z przykrywką» ◊ (Pleść, gadać) koszałki opałki «(pleść, gadać) głupstwa, rzeczy zmyślone» … Słownik języka polskiego
