- przyłożyć
- dk VIb, \przyłożyćżę, \przyłożyćżysz, \przyłożyćłóż, \przyłożyćżył, \przyłożyćżony - przykładać ndk I, \przyłożyćam, \przyłożyćasz, \przyłożyćają, \przyłożyćaj, \przyłożyćał, \przyłożyćany1. «zbliżyć coś do czegoś aż do zetknięcia (zwykle w określonym celu), przytknąć coś do czegoś»
Przyłożyć czoło do szyby, żeby się ochłodzić.
Przykładać kompres na głowę.
Przyłożyć opatrunek na skaleczenie.
Przyłożył gwizdek do ust i mocno gwizdnął.
Przyłożył ucho do drzwi.
Ledwie przyłożył głowę do poduszki, zasnął.
∆ Przyłożyć pieczęć «odcisnąć na czymś pieczęć na znak prawomocności»◊ Dobry, miły itp., że (choć) do rany przyłóż (przyłożyć) «bardzo, wyjątkowo dobry, miły itp.»◊ Przyłożyć komuś nóż do gardła «zagrozić śmiercią; postawić kogoś w przymusowej sytuacji, wymusić coś na kimś»◊ Nie przyłożyć do czegoś ręki «odciąć się od czegoś, nie wziąć w czymś udziału, nie przyczynić się do czegoś»◊ (tylko ndk) Przykładać do czegoś wagę, znaczenie «uznawać coś za bardzo ważne, doceniać coś»2. «dać czegoś więcej, dodatkowo; dodać, dołożyć czegoś»Przyłożyć komuś kartofli.
3. zwykle dk, pot. «uderzyć kogoś; sprawić komuś lanie»Przyłożyć komuś mocno.
4. pot. «położyć na czymś coś ciężkiego, przygnieść, obciążyć coś czymś»Przyłożyć kapustę (na czas kwaszenia) kamieniem.
Przyłożyć książką stos kartek.
przyłożyć się - przykładać się1. «włożyć w coś dużo wysiłku, pracy, nie szczędzić starań; postarać się»Przykładać się do nauki.
Przyłożyć się do pracy.
2. pot. «położyć się, zwykle na krótko, na chwilę»Ledwie się przyłożył, zasnął.
Słownik języka polskiego . 2013.