przywiać

przywiać
dk Xb, \przywiaćwieje, \przywiaćwiał, \przywiaćwiany - przywiewać ndk I, \przywiaćwa, \przywiaćał, \przywiaćany
1. «wiejąc napędzić»

Wiatr przywiał chmury.

Wiatr przywiewa kurz, dym.

2. «wiejąc przysypać»

Śnieg przywiał dołki na ścieżce.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • przywiać — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przywiewać {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przywiewać — → przywiać …   Słownik języka polskiego

  • przy- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych; cząstka ta może wprowadzać następujące znaczenia: {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}}dotarcie do jakiegoś miejsca, znalezienie się w pobliżu czegoś, np.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przywiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, przywiewaća, przywiewaćają, przywiewaćany {{/stl 8}}– przywiać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIb, przywiewaćwieje, przywiewaćwiał, przywiewaćwiany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”