- psiak
- m III, DB. -a, N. \psiakkiem; lm M. -i«młody, mały pies»
Psiak szczeka, warczy.
Słownik języka polskiego . 2013.
psiak
Look at other dictionaries:
psiak — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} mały, młody pies : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zabawny psiak. Psiak baraszkuje na podwórzu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cały — cali 1. «ogarniający zupełnie, całkowicie, od początku do końca (w przestrzeni, czasie, ilości, liczbie), obejmujący wszystkie składowe części; wszystek, pełny, zupełny» Cały czas, cały dzień. Całe życie. Ktoś cały mokry. Figurka cała ze złota.… … Słownik języka polskiego
chapnąć — dk Va, chapnąćnę, chapnąćniesz, chapnąćnij, chapnąćnął, chapnąćnęła, chapnąćnęli, chapnąćnięty, chapnąćnąwszy rzad. chapać ndk IX, chapię, chapiesz, chap, chapnąćał, chapnąćany 1. pot. «porwać, chwycić coś (zwłaszcza: ustami, zębami, pyskiem… … Słownik języka polskiego
chlipać — ndk IX, chlipaćpię, chlipaćpiesz, chlip, chlipaćał, chlipaćany chlipnąć dk Va, chlipaćnę, chlipaćniesz, chlipaćnij, chlipaćnął, chlipaćnęła, chlipaćnęli, chlipaćnięty, chlipaćnąwszy 1. «pić z mlaskaniem, wciągać głośno płyn; chłeptać» Chlipnąć… … Słownik języka polskiego
nuże — 1. → nuż w zn. a A psiak nuże skakać. 2. «wyraz o charakterze ekspresywnym występujący w połączeniu z trybem rozkazującym (niekiedy z bezokolicznikiem) lub zamiast niego, oznaczający ponaglenie» Nuże, wstawaj. Nuże leniu, do roboty … Słownik języka polskiego
ogonek — m III, D. ogoneknka, N. ogoneknkiem; lm M. ogoneknki 1. zdr. od ogon (zwykle w zn. 1 i 2) a) w zn. 1: Kusy, podwinięty ogonek. Ogonek prosięcia. Psiak zamerdał ogonkiem. ◊ żart. Mysi ogonek «bardzo cienki, niedługi warkoczyk» b) w zn. 2 … Słownik języka polskiego
polizać — dk IX, polizaćliżę, polizaćliżesz, polizaćliż, polizaćał, polizaćany «pociągnąć po czymś językiem, liznąć parę razy, trochę, niewiele; liżąc spróbować czegoś» Dziecko polizało cukierek. Psiak polizał skaleczoną łapę … Słownik języka polskiego
potarmosić — dk VIa, potarmosićoszę, potarmosićsisz, potarmosićoś, potarmosićsił, potarmosićoszony «tarmosząc doprowadzić coś do nieładu; pognieść, porozrywać, poszarpać; rzadziej: poturbować, pobić kogoś» Psiak potarmosił poduszkę. Potarmosić komuś ubranie.… … Słownik języka polskiego
prychać — ndk I, prychaćam, prychaćasz, prychaćają, prychaćaj, prychaćał prychnąć dk Va, prychaćnę, prychaćniesz, prychaćnij, prychaćnął, prychaćnęła, prychaćnęli, prychaćnąwszy 1. «wydmuchiwać powietrze nozdrzami lub wargami, wydając charakterystyczny… … Słownik języka polskiego
psiaczek — m III, DB. psiaczekczka, N. psiaczekczkiem; lm M. psiaczekczki zdr. od psiak Psiaczek merdał ogonkiem … Słownik języka polskiego
