- publicznie
- «w sposób publiczny, w miejscu publicznym, przed publicznością, jawnie»
Publicznie pochwalić, zganić, przeprosić kogoś.
Pokazać się z kimś publicznie.
Ogłosić coś publicznie.
Słownik języka polskiego . 2013.
publicznie
Look at other dictionaries:
publicznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł. {{/stl 8}}{{stl 7}} z udziałem publiczności, w sposób publiczny, przed publicznością, w miejscu publicznym; oficjalnie, jawnie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rozprawa sądowa odbywa się publicznie. Ogłosić publicznie zaręczyny.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pręgierz — 1. Postawić, stawiać kogoś, coś pod pręgierzem (pod pręgierz) opinii publicznej «obwinić, obwiniać, oskarżyć, oskarżać, napiętnować kogoś, coś publicznie, oddać, oddawać kogoś, coś pod sąd opinii publicznej»: Jest to więc prawo władzy, a nie… … Słownik frazeologiczny
pręgierz — m II, D. a; lm M. e, D. y daw. «w średniowiecznych miastach: słup, przy którym wystawiano na widok publiczny przestępców i wymierzano im karę, np. dokonywano chłosty» dziś tylko we fraz. Postawić kogoś (coś) pod pręgierz (pod pręgierzem) opinii… … Słownik języka polskiego
prać — pot. Prać brudy «ujawniać, roztrząsać (publicznie) sprawy osobiste, rodzinne, intymne»: Skoro ktoś od dzieciństwa żył w przeświadczeniu, że brudów nie pierze się publicznie, jak ma przełamać się w gabinecie psychologa czy w grupie terapeutycznej? … Słownik frazeologiczny
obwołać — dk I, obwołaćam, obwołaćasz, obwołaćają, obwołaćaj, obwołaćał, obwołaćany obwoływać ndk VIIIa, obwołaćłuję, obwołaćłujesz, obwołaćłuj, obwołaćywał, obwołaćywany 1. «wybrać kogoś na jakieś stanowisko» Obwołać kogoś przewodniczącym. Obwołano go… … Słownik języka polskiego
otwarty — otwartyrci imiesł. bierny czas. otworzyć (p.) otwarty w użyciu przym. 1. «rozległy, obszerny, niczym nie okolony» Otwarte pola, równiny, stepy. Otwarty widok. ∆ Otwarty samochód, powóz itp. «samochód, powóz itp. bez dachu, odkryty, lub z… … Słownik języka polskiego
wystąpić — dk VIa, wystąpićpię, wystąpićpisz, wystąpićstąp, wystąpićpił występować ndk IV, wystąpićpuję, wystąpićpujesz, wystąpićpuj, wystąpićował 1. «wyjść przed linię jakiejś grupy osób, poza obręb czegoś, postąpić naprzód» Wystąpić z szeregu, z tłumu.… … Słownik języka polskiego
manifestować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, manifestowaćtuję, manifestowaćtuje, manifestowaćany {{/stl 8}}– zamanifestować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} publicznie okazywać, wyrażać swoje uczucia lub poglądy w jakiejś sprawie ; demonstrować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ogłaszać się – ogłosić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} publicznie informować np. w prasie, radiu itp. o sobie jako człowieku mogącym coś zrobić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wielokrotnie ogłaszał się w prasie, ale nie dostał pracy. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
występować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, występowaćpuję, występowaćpuje {{/stl 8}}– wystąpić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, występowaćpię, występowaćpi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wychodzić, wysuwać się naprzód z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
