puncować

puncować
ndk IV, \puncowaćcuję, \puncowaćcujesz, \puncowaćcuj, \puncowaćował, \puncowaćowany
rzem. «wybijać puncą na powierzchni przedmiotów metalowych zagłębienia różnego kształtu (np. punkty, kółka, gwiazdki), tworzące zmatowane jednostajne tło lub ornament; wybijać na wyrobie metalowym próbę, cechę, sygnaturę artysty itp.»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • puncowanie — n I rzecz. od puncować …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”