Punktualny pracownik.
Punktualne kursowanie pociągów.
Ktoś punktualny jak zegarek.
Słownik języka polskiego . 2013.
punktualny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, punktualnyni, punktualnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 7}} ściśle przestrzegający terminów, robiący coś dokładnie o wyznaczonej porze; odbywający się, wykonywany w ściśle określonym, regulaminowym czasie; przybywający na… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
пунктуальный — начиная с Петра I; см. Смирнов 249. Через польск. punktualny из лат. punctuālis … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
ПУНКТУАЛЬНЫЙ — франц. ponctuel, от лат. punctum, точка. Точный. Объяснение 25000 иностранных слов, вошедших в употребление в русский язык, с означением их корней. Михельсон А.Д., 1865. пунктуальный (фр.ponctuel лат. punctum точка) крайне точный, аккуратный.… … Словарь иностранных слов русского языка
пунктуальный — ая, ое; лен, льна 1) Предельно, до мелочей точный, аккуратный в исполнении чего л. Начальник связи у нас человек пунктуальный (Бондарев). 2) Осуществляемый с крайней аккуратностью, точностью. [Профессор] видел, что она способна к пунктуальной и… … Популярный словарь русского языка
ziemia — 1. Chodzić, stąpać (mocno, twardo) po ziemi; trzymać się ziemi «być realistą»: Obdarzony wrażliwością dziecka, twardo chodzi po ziemi – jest konkretny, punktualny – i wbrew pozorom – nieśmiały. Przekrój 51/2000. Imponowała mi poczuciem… … Słownik frazeologiczny
akuratny — akuratnyni, akuratnyniejszy 1. gw. «taki, jak trzeba, właściwy» Był porządny, pracowity, akuratny. 2. przestarz. «punktualny, dokładny, porządny» Akuratny jak zegarek. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
punktualnie — punktualnieej przysłów. od punktualny Budzić się punktualnie o szóstej. Pociąg odjechał (przyjechał) punktualnie … Słownik języka polskiego
punktualność — ż V, DCMs. punktualnośćści, blm rzecz. od punktualny Wstał z punktualnością zegarka. Nie grzeszył punktualnością … Słownik języka polskiego
zdumiewająco — «w sposób zdumiewający; niezwykle, niezmiernie, nadzwyczajnie» Zdumiewająco pracowity, punktualny … Słownik języka polskiego
a więc — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażenie łączące zdania współrzędne; treść jednego zdania wynika z treści drugiego, często jest jej skutkiem; zatem, toteż : {{/stl 7}}{{stl 10}}Złamała… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
