puszek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. puszekszku {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} delikatne, krótkie, gęste włoski lub piórka pokrywające ciało ssaków i ptaków; owłosienie u niemowląt, pierwszy zarost u mężczyzn;… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
barwa — ż IV, CMs. barwawie; lm D. barw 1. «właściwość ciała zależna od stopnia pochłaniania, rozpraszania lub przepuszczania promieni świetlnych; kolor» Ciemne, jasne, żywe, ostre, spokojne barwy. Barwa chabra, maku. Barwa nieba, śniegu, węgla.… … Słownik języka polskiego
mech — m III, D. mchu; lm M. mchy 1. «Muscus, niewielka roślina zarodnikowa, należąca do klasy roślin o tej samej nazwie; rośnie gromadnie tworząc darnie (głównie w miejscach wilgotnych); rozpowszechniona we wszystkich strefach kuli ziemskiej; w lm… … Słownik języka polskiego
otwieracz — m II, D. a; lm M. e, D. y ( ów) «przyrząd służący do otwierania puszek, butelek» Otwieracz do konserw … Słownik języka polskiego
pisklęcy — 1. «należący do pisklęcia» Pisklęce główki, skrzydełka. 2. «taki jak u pisklęcia» Pisklęcy puszek … Słownik języka polskiego
poodklejać — dk I, poodklejaćam, poodklejaćasz, poodklejaćają, poodklejaćaj, poodklejaćał, poodklejaćany «kolejno odkleić wiele czegoś, odkleić coś w wielu miejscach» Poodklejać znaczki od kopert. Poodklejana tapeta zwisała ze ściany. poodklejać się «o… … Słownik języka polskiego
puderniczka — ż III, CMs. puderniczkaczce; lm D. puderniczkaczek «małe, płaskie pudełeczko na puder kosmetyczny, zwykle ozdobne, z lusterkiem wewnątrz» Metalowa, plastikowa puderniczka. Napełnić puderniczkę pudrem. Puszek do puderniczki … Słownik języka polskiego
puszkować — ndk IV, puszkowaćkuję, puszkowaćkujesz, puszkowaćkuj, puszkowaćował, puszkowaćowany «umieszczać porcje jakiegoś produktu w puszkach, pakować do puszek» Puszkować ogórki. Konserwy puszkowane … Słownik języka polskiego
rozlewnia — ż I, DCMs. rozlewniani; lm D. rozlewniani «zakład produkcyjny lub jego dział, w którym rozlewa się do butelek, puszek itp. produkty płynne, np. mleko, wino, piwo, olej» … Słownik języka polskiego
cyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. cynanie, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pierwiastek chemiczny w postaci srebrzystobiałego, miękkiego, kowalnego, łatwo topliwego metalu wykorzystywanego m.in. do powlekania … Langenscheidt Polski wyjaśnień