- pył
- m IV, D. -u, Ms. pyle; lm M. -y«drobniutkie, sproszkowane ziarenka ziemi, piasku, różnego rodzaju rozkruszonych lub bardzo rozdrobnionych ciał unoszące się w powietrzu i osiadające na powierzchni przedmiotów; kurz»
Pył cementowy, śnieżny, węglowy, wodny.
Omieść, otrzepać, otrząsnąć coś z pyłu.
Pył opada, wznosi się, wciska się w usta.
Zetrzeć z czegoś pył.
Cząsteczki pyłu wirują w powietrzu.
∆ Pył kosmiczny, meteorowy «drobne okruchy materii rozproszone w przestrzeni międzyplanetarnej; gwiezdny pył»∆ Pył wulkaniczny «lawa wyrzucona przez wulkany, rozpylona i stygnąca w powietrzu»◊ Rozbić, zetrzeć, zdruzgotać coś w pył, zamienić coś w pył «zniszczyć, unicestwić, uśmiercić kogoś lub coś»◊ Otrzepać, otrząsnąć, wydobyć coś z pyłu zapomnienia «przywrócić czemuś aktualność, przypomnieć coś»
Słownik języka polskiego . 2013.