- pyszałkowaty
- \pyszałkowatyaci«zarozumiały, pyszny, butny»
Pyszałkowate zachowanie.
Słownik języka polskiego . 2013.
pyszałkowaty
Look at other dictionaries:
pyszałkowaty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, pyszałkowatyaci {{/stl 8}}{{stl 7}} cechujący pyszałka; przemądrzały, pyszny, zarozumiały : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pyszałkowata mina. Pyszałkowaty wyraz twarzy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
chełpliwy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, chełpliwywi, chełpliwywszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skłonny do chełpienia się, lubiący się przechwalać i wynosić nad innych; zarozumiały, pyszałkowaty : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bubek — m III, DB. bubekbka, N. bubekbkiem; lm M. bubekbki, DB. bubekbków pot. lekcew. «ktoś niepoważny, mało wart, lecz zwykle mający wygórowane mniemanie o sobie; laluś» Nadęty, pyszałkowaty, zarozumiały bubek. ‹niem.› … Słownik języka polskiego
buc — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów pot. «człowiek zarozumiały, pyszałkowaty; zarozumialec» Nadęty buc … Słownik języka polskiego
megalomański — megalomańskiscy «pyszałkowaty, zarozumiały» Megalomańska koncepcja. Megalomański projekt, pomysł. ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
nadęty — nadętyęci 1. «mający zły humor, nadąsany, świadczący o czyimś złym humorze» Nadęta mina. Od rana był nadęty, nieznośny. 2. «zarozumiały, pyszałkowaty; świadczący o czyjejś zarozumiałości» Nadęty dorobkiewicz. Nadęty bufon. 3. «nienaturalny,… … Słownik języka polskiego
nieskromny — nieskromnyni, nieskromnyniejszy 1. «wykraczający przeciw skromności, odznaczający się brakiem wstydliwości; nieprzyzwoity, bezwstydny» Nieskromne myśli, obrazy, piosenki, rozmowy. Nieskromne życie. 2. «mający wygórowane mniemanie o sobie;… … Słownik języka polskiego
próżny — próżnyni 1. «dbający o pozory, pozbawiony istotnej wartości; niegłęboki, powierzchowny, pyszałkowaty, chełpliwy» Próżna dziewczyna. Próżni ludzie. Próżne myśli. Robić coś nie dla próżnej chwały. 2. «nie dający pożądanych wyników; niepotrzebny,… … Słownik języka polskiego
przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić … Słownik języka polskiego
pyszałkowatość — ż V, DCMs. pyszałkowatośćści, blm rzecz. od pyszałkowaty Zarzucać komuś pyszałkowatość … Słownik języka polskiego
