pytlować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, pytlowaćluję, pytlowaćluje, pytlowaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przesiewać mąkę, używając do tego celu pytla {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pytlować — Mówić, zwłaszcza dużo, nieciekawie, lub jałowo Eng. To talk, chat, or converse, especially idly … Słownik Polskiego slangu
pytlować jęzorem — Mówić, zwłaszcza dużo, nieciekawie, lub jałowo Eng. To talk, chat, or converse, especially idly … Słownik Polskiego slangu
pytlować ozorem — Mówić, zwłaszcza dużo, nieciekawie, lub jałowo Eng. To talk, chat, or converse, especially idly … Słownik Polskiego slangu
mleć [pytlować, trzepać] językiem [jęzorem, ozorem] — {{/stl 13}}{{stl 7}} mówić szybko i dużo, zwłaszcza o sprawach błahych; mówić bez przerwy, bez wytchnienia : {{/stl 7}}{{stl 10}}On lubi ciszę i spokój, a ona od rana do wieczora tylko miele (trzepie, pytluje) jęzorem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
piclui — picluí, picluiésc, vb. IV (reg.) a cerne (foarte fin), pentru a obţine o făină de calitate superioară. Trimis de blaurb, 10.07.2008. Sursa: DAR picluí ( uésc, picluít), vb. – A cerne. – var. pitlui. Rut. pytljuvaty (Tiktin; Candrea), cf. pol.… … Dicționar Român
jęzor — Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym jęzorem zob. język 1. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z jęzorem zob. gęba 1. Chlapnąć jęzorem zob. chlapnąć. Jęzor kogoś świerzbi, zaświerzbił zob. świerzbić 1. Latać z jęzorem… … Słownik frazeologiczny
język — 1. pot. Biec, biegać, pędzić, gonić, latać, lecieć z wywieszonym językiem, posp. jęzorem, ozorem «iść, biec, biegać bardzo szybko (mimo zmęczenia), śpiesząc się, chcąc gdzieś zdążyć lub coś załatwić»: Tadzio lata z wywieszonym językiem i skupuje … Słownik frazeologiczny
bajtlować — ndk IV, bajtlowaćluję, bajtlowaćlujesz, bajtlowaćluj, bajtlowaćował, bajtlowaćowany posp. «gadać głupstwa, zagadywać kogoś, pleść, paplać, pytlować; blagować» Mnie nie bajtluj! Bajtlować bez przerwy. ‹z niem.› … Słownik języka polskiego
jęzor — m IV, D. a, Ms. jęzororze; lm M. y zgr. od język w zn. 1 Krowi, psi jęzor. ∆ geogr. Jęzor lodowca, lodowcowy «część lodowca górskiego spływająca pasmem poniżej granicy wiecznego śniegu» ◊ rub. Lecieć, pędzić z wywieszonym jęzorem «biec szybko… … Słownik języka polskiego