- rachować
- ndk IV, rachuję, rachujesz, rachuj, \rachowaćował, \rachowaćowany1. «wykonywać działania arytmetyczne na liczbach; sprawdzać liczbę czegoś dodając do siebie poszczególne jednostki; liczyć, obliczać»
Rachować w pamięci.
Biegle rachować.
Rachować do iluś (np. do tysiąca).
Rachować na liczydłach, maszynach liczących.
∆ Rachować coś na sztuki, na tuziny itp. «liczyć coś przyjmując za jednostkę sztukę, tuzin itp.»◊ przestarz. Rachować grosze, kęsy itp. «skąpić pieniędzy, jedzenia itp., oszczędzać»2. pot. «spodziewać się czegoś; wiązać z czymś nadzieję; polegać na kimś lub na czymś; liczyć na kogoś lub na coś; brać w rachubę»Nie rachował na jej posag.
Rachować na kogoś, na czyjąś pomoc.
rachować się1. «robić z kimś rachunki, obliczać się, rozliczać się»Rachowali się ze sobą od godziny.
przen.Rachować się z wrogiem.
2. przestarz. «liczyć się z kimś, z czymś; brać pod uwagę, cenić, nie lekceważyć»Rachować się z czyimś zdaniem.
◊ Rachować się z każdym groszem, z pieniędzmi «żyć oszczędnie, nie trwonić pieniędzy»
Słownik języka polskiego . 2013.