rama

ż IV, CMs. \ramamie; lm D. ram

1. «prostokątne, owalne lub okrągłe obramowanie z listew, prętów itp. służące jako oprawa, umocowanie czegoś»

Drewniana, metalowa rama.

Rama z drzewa, metalu.

Pozłacana, srebrna, rzeźbiona rama.

Rama obrazu, do obrazu.

Oprawić obraz, lustro w ramy.

∆ bud. Rama okienna «szkielet konstrukcyjny okna, w który wprawione są szyby»

przen.

Pola ujęte w ramy lasów.

2. «przyrząd z listew, prętów połączonych ze sobą, najczęściej w kształcie prostokąta, używany do napinania, przymocowywania czegoś; także część urządzenia mechanicznego o podobnym kształcie i zastosowaniu»

Ramy warsztatu tkackiego.

Rozpiąć firanki na ramie.

3. tylko w lm «ograniczony zakres, zasięg czegoś ustalonego, przyjętego; granice»

Ciasne ramy konwenansu.

Zagadnienie przerasta, przekracza ramy artykułu.

Trzyaktową sztukę wtłoczono w ramy jednoaktówki.

Sztuki grane w ramach festiwalu.

Program przerobiono w ramach godzin lekcyjnych.

4. techn. «główna część podwozia w postaci mocnej, lekkiej konstrukcji z rur metalowych, prętów itp., na której opierają się poszczególne części pojazdu mechanicznego, maszyny rolniczej»

Rama motocykla, roweru.

Rama samochodu, siewnika.

Wieźć kogoś na ramie roweru.