- recenzent
- m IV, DB. -a, Ms. \recenzentncie; lm M. \recenzentnci, DB. -ów«autor recenzji»
Recenzent teatralny, filmowy, muzyczny.
Recenzent utworu, pracy doktorskiej.
Słownik języka polskiego . 2013.
recenzent
Look at other dictionaries:
recenzent — RECENZÉNT, Ă, recenzenţi, te, s.m. şi f. Autor al unei recenzii. – Din germ. Rezensent. Trimis de IoanSoleriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 recenzént s. m., pl. recenzénţi Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic RECENZÉN//T… … Dicționar Român
recenzent — recènzent (recenzȅnt) m <G mn nātā> DEFINICIJA pisac recenzije, ocjenjivač, kritičar nekoga djela koji iznosi mišljenje u obliku pisanoga teksta prije ili poslije objavljivanja djela (knjige, znanstvene studije itd.) ETIMOLOGIJA vidi… … Hrvatski jezični portal
recenzent — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. recenzentncie; lm M. recenzentnci {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba pisząca, zwykle zawodowo, recenzje; autor recenzji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być recenzentem pracy magisterskiej. Recenzent teatralny, muzyczny, filmowy,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
recènzent — (recenzȅnt) m (recènzentica, recènzentkinja ž) 〈G mn nātā〉 pisac recenzije, ocjenjivač, kritičar nekoga djela koji iznosi mišljenje u obliku pisanoga teksta prije ili poslije objavljivanja djela (knjige, znanstvene studije itd.) … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
recenzènt — ênta in énta m (ȅ é, ẹ) kdor recenzira, ocenjevalec: recenzent je predlagal nekatere popravke; določiti recenzenta; recenzent učbenika / gledališki, založniški recenzent … Slovar slovenskega knjižnega jezika
recenzént — s. m., pl. recenzénţi … Romanian orthography
recènzentski — pril. kao recenzent, na način recenzenata … Veliki rječnik hrvatskoga jezika
recenzencki — przym. od recenzent Styl recenzencki. Recenzenckie omówienie nowej premiery … Słownik języka polskiego
schlastać — dk I, schlastaćam, schlastaćasz, schlastaćają, schlastaćaj, schlastaćał, schlastaćany a. IX, schlaszczę, schlaszczesz, schlaszcz 1. pot. «mocno opryskać, zachlapać czymś» Samochód schlastany błotem. 2. pot. «zbić mocno, uderzając z rozmachem, ze… … Słownik języka polskiego
teatralny — teatralnyni 1. «dotyczący teatru i spraw z nim związanych, nadający się, przeznaczony dla teatru, występujący, wystawiany w teatrze, mieszczący się, pracujący w teatrze, dla teatru; sceniczny» Problematyka teatralna. Krytyk, recenzent,… … Słownik języka polskiego
