refrakcja

ż I, DCMs. \refrakcjacji, blm

1. astr. «zjawisko załamywania się w atmosferze ziemskiej promieni światła biegnących od ciała niebieskiego; powoduje pozorne zwiększenie wysokości nad horyzontem ciał niebieskich»

2. fiz. «zmiana kierunku rozprzestrzeniania się promieniowania elektromagnetycznego następująca po przejściu z jednego ośrodka do drugiego; załamanie fal»

∆ med. Refrakcja oka «załamywanie promieni świetlnych przechodzących przez poszczególne części optycznego układu oka, głównie rogówkę, soczewkę, ciało szkliste»

‹z łac.›