- restytucja
- ż I, DCMs. \restytucjacji; lm D. \restytucjacji (\restytucjacyj)1. «przywrócenie dawnego, pierwotnego stanu rzeczy, zwrot rzeczy posiadanej nieprawnie; odtworzenie, odnowa czegoś na podstawie zachowanych reliktów»
Restytucja majątku, instytucji.
Restytucja ustawy, prawa, tradycji.
2. praw. «w prawie cywilnym: świadczenia na rzecz poszkodowanego od osoby odpowiedzialnej za szkodę, odszkodowanie; w prawie międzynarodowym: jedna z form reparacji; w prawie sądowym: przywrócenie przekroczonego terminu zawitego»‹łac.›
Słownik języka polskiego . 2013.