- rewolta
- ż IV, CMs. \rewoltalcie; lm D. \rewoltaolt«zbrojny spisek; rozruchy, bunt»
Próba rewolty.
Uśmierzać, tłumić, likwidować rewoltę.
Dochodzi gdzieś do rewolty.
Rewolta wybuchła gdzieś.
‹fr. z wł.›
Słownik języka polskiego . 2013.
Próba rewolty.
Uśmierzać, tłumić, likwidować rewoltę.
Dochodzi gdzieś do rewolty.
Rewolta wybuchła gdzieś.
Słownik języka polskiego . 2013.
rewolta — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. rewoltalcie {{/stl 8}}{{stl 7}} zbrojne rozruchy; spisek, bunt : {{/stl 7}}{{stl 10}}Rewolta wojskowych. Rewolta pałacowa. <fr. z wł.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień