robienie

robienie
↨ robienie się
n I
rzecz. od robić (się).

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

Look at other dictionaries:

  • gar — pot. lekcew. Stać przy garach «zajmować się gotowaniem; gotować, pitrasić»: Bez przerwy mówisz o tym, że zbyt absorbuje cię robienie kariery zawodowej, by pozwolić sobie na stanie przy garach (...). Cosm 2/2000. Siedzieć w garach zob. siedzieć 4 …   Słownik frazeologiczny

  • świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… …   Słownik frazeologiczny

  • woda — 1. Cicha woda «o kimś, kto na pozór jest spokojny, zrównoważony, a potrafi zaskoczyć swoim zachowaniem»: – No, no, nie spodziewałem się – Zdzisio spojrzał na mnie z szacunkiem. – Ale cicha woda ten Jasio... Ja tu się zalewam potem nad lodowatą… …   Słownik frazeologiczny

  • bylejakość — ż V, DCMs. bylejakośćści, blm «byle jaka wartość, byle jaki poziom czegoś; robienie czegoś byle jak, niedbale» Bylejakość pracy, rezultatów. Popaść w bylejakość. Walczyć z bylejakością …   Słownik języka polskiego

  • dokrętka — ż III, CMs. dokrętkatce; lm D. dokrętkatek 1. «to, co dokręca; nakrętka zabezpieczająca śrubę przed odkręceniem się» 2. «dodatkowe robienie zdjęć do filmu, dodatkowe kręcenie niektórych scen» Dokrętki filmowe …   Słownik języka polskiego

  • dzieło — n III, Ms. dziele; lm D. dzieł 1. «robienie, wykonanie czego, praca, działanie» Dzieło zniszczenia. Brać się, wziąć się, zabrać się, przystąpić do dzieła. □ Koniec wieńczy dzieło. 2. «wynik, rezultat pracy lub działania, wytwór» Nowy przekład… …   Słownik języka polskiego

  • kawalarstwo — n III, Ms. kawalarstwowie, blm «robienie, opowiadanie kawałów» …   Słownik języka polskiego

  • korowód — m IV, D. korowódwodu, Ms. korowódwodzie; lm M. korowódwody, D. korowódwodów 1. «grupa osób posuwających się jedna za drugą pojedynczo lub parami; pochód, orszak, zwłaszcza taneczny; szereg osób trzymających się za ręce» Korowód taneczny. Korowód… …   Słownik języka polskiego

  • opcja — ż I, DCMs. opcjacji; lm D. opcjacji (opcjacyj) 1. «jedna z możliwości do wyboru, przedkładana nad inne; preferencja» Opcje polityczne, moralne. Społeczna opcja na rzecz reformy. Przyjmować opcje autorytetów. ∆ polit. Opcja zerowa «założenie,… …   Słownik języka polskiego

  • oprawa — ż IV, CMs. oprawawie 1. lm D. opraw «okładka książki, albumu itp. wykonana z papieru, kartonu itp., często obciągnięta płótnem, sztucznym tworzywem lub skórą» Bogata, ozdobna, sztywna, trwała oprawa. Oprawa z cielęcej skóry. 2. lm D. opraw «to, w …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”