rodzicielski

rodzicielski
\rodzicielskiscy
«właściwy ojcu, matce, rodzicom, należący do nich, związany z nimi, odnoszący się do nich; ojcowski, macierzyński»

Powaga rodzicielska.

Obowiązki rodzicielskie.

Miłość, opieka rodzicielska.

Władza rodzicielska.

∆ Komitet rodzicielski «grupa osób wybranych spośród rodziców uczniów danej szkoły, współpracujących z władzami szkolnymi w sprawach organizacyjnych, administracyjnych, finansowych itp.»

Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • rodzicielski — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ib, rodzicielskiscy {{/stl 8}}{{stl 7}} należący do ojca, matki, związany z opieką nad dziećmi sprawowaną przez rodziców, odnoszący się do rodziców : {{/stl 7}}{{stl 10}}Obowiązki rodzicielskie. Rodzicielska powinność.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Поль Викентий — (Pol или Pohl von Pohlenburg, 1807 72) выдающийся польский поэт, родился в Люблине; отец его чиновник австрийской службы, мать француженка. Учился в Виленском унив., где принимал деятельное участие в движениях молодежи; недолго занимал в том же… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • komitet — m IV, D. u, Ms. komitetecie; lm M. y «zespół osób powołanych do wykonywania określonych (zwykle doraźnych) zadań lub zespół osób wybranych spośród większej zbiorowości jako organ kierowniczy, nadzorczy itp., o specjalnych pełnomocnictwach; także… …   Słownik języka polskiego

  • ojczysty — 1. «dotyczący ojczyzny, należący do ojczyzny, będący ojczyzną, właściwy ojczyźnie; narodowy» Dzieje ojczyste. Język ojczysty. Kraj ojczysty. Ziemia ojczysta. 2. rzad. «będący miejscem urodzenia; należący do rodziców, rodziny; rodzicielski»… …   Słownik języka polskiego

  • komitet — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. komitetecie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} grupa osób powiązanych formalnie i wykonujących jakieś zadanie, jakąś pracę; często obieralny organ kierowniczy jakiejś grupy,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wpłacać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wpłacaćam, wpłacaća, wpłacaćają, wpłacaćany {{/stl 8}}– wpłacić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wpłacaćcę, wpłacaćci, wpłać, wpłacaćcony {{/stl 8}}{{stl 7}} płacąc, uiszczać jakąś należność; lokować w czymś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”