rozbeczeć się

rozbeczeć się
dk VIIb, \rozbeczeć sięczę się, \rozbeczeć sięczysz się, \rozbeczeć siębecz się, \rozbeczeć sięczał się
1. «w odniesieniu do zwierząt: zacząć głośno beczeć»

Rozbeczały się owce, kozy.

2. pot. «rozpłakać się głośno, wybuchnąć płaczem»

Dziecko rozbeczało się żałośnie.

Rozbeczała się na filmie.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • rozbeczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, rozbeczeć sięczę się, rozbeczeć sięczy się, rozbeczeć sięczał się, rozbeczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o niektórych zwierzętach: zacząć głośno beczeć : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozryczeć się — dk VIIb, rozryczeć sięczę się, rozryczeć sięczysz się, rozryczeć sięrycz się, rozryczeć sięczał się, rozryczeć sięczeli się 1. «o niektórych zwierzętach: zacząć ryczeć głośno, przeciągle» Bydło się rozryczało. przen. Rozryczały się syreny… …   Słownik języka polskiego

  • rozmazać — dk IX, rozmazaćmażę, rozmazaćmażesz, rozmazaćmaż, rozmazaćał, rozmazaćany rozmazywać ndk VIIIa, rozmazaćzuję, rozmazaćzujesz, rozmazaćzuj, rozmazaćywał, rozmazaćywany «mażąc rozprowadzić, rozetrzeć coś; rozsmarować» Rozmazać farbę. Rozmazać… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”