rozryczeć się

rozryczeć się
dk VIIb, \rozryczeć sięczę się, \rozryczeć sięczysz się, \rozryczeć sięrycz się, \rozryczeć sięczał się, \rozryczeć sięczeli się
1. «o niektórych zwierzętach: zacząć ryczeć głośno, przeciągle»

Bydło się rozryczało.

przen.

Rozryczały się syreny alarmowe.

2. pot. «wybuchnąć głośnym płaczem; rozpłakać się, rozbeczeć się»

Dzieciak się rozryczał.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • rozryczeć się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIa, rozryczeć sięczę się, rozryczeć sięczy się, rozryczeć sięczał się, rozryczeć sięczeli się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o bydle: zacząć ryczeć, wydawać głośne, przeciągłe dźwięki …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”