- rozbójnik
- m III, DB. -a, N. \rozbójnikkiem; lm M. \rozbójnikicy, DB. -ówprzestarz. «ten, kto się zajmuje rozbojem, napada na kogoś; bandyta, opryszek, zbój»
Słownik języka polskiego . 2013.
Słownik języka polskiego . 2013.
rozbójnik — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. rozbójnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} osoba zajmująca się rozbojem; bandyta, opryszek, zbój (dziś przestarzałe) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Morski rozbójnik. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kaper — m IV, DB. kaperpra, Ms. kaperprze; lm M. kaperprzy a. kaperprowie, DB. kaperprów mors. hist. «w Europie w w. XV XVIII: prywatny właściciel statku handlowego, który dobrowolnie zgłaszał swoje usługi jednej ze stron prowadzących wojnę w celu… … Słownik języka polskiego
korsarz — m II, DB. a; lm M. e, D. y 1. lm B.=D. «członek załogi statku korsarskiego; pirat, rozbójnik morski, kaper» 2. lm B.=M. «uzbrojony, prywatny statek handlowy, upoważniony przez państwo do prowadzenia wojny morskiej ze statkami wrogiego państwa;… … Słownik języka polskiego
pirat — m IV, DB. a, Ms. piratacie; lm M. pirataci, DB. ów «członek załogi okrętu lub samolotu uprawiającego piractwo; także: przestępca porywający samolot po sterroryzowaniu załogi; rozbójnik» Piraci morscy, powietrzni. przen. «o kimś gwałcącym przepisy … Słownik języka polskiego
rzezimieszek — m III, DB. rzezimieszekszka, N. rzezimieszekszkiem; lm M. rzezimieszekszki, DB. rzezimieszekszków przestarz. «złodziej, rabuś; rozbójnik, bandyta» … Słownik języka polskiego
wiking — m III, DB. a, N. wikinggiem; lm M. owie, DB. ów hist. «skandynawski rozbójnik morski, członek drużyn łupieskich, które w VIII XI w. podejmowały na łodziach wyprawy, głównie do krajów Europy Zachodniej» Drużyny, wyprawy wikingów. ‹skandynawskie› … Słownik języka polskiego
kaper — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. kaperprze; lm M. kaperprzy || kaperprowie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} korsarz niszczący statki nieprzyjacielskie z upoważnienia władcy; pirat : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kaprzy… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zbój — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos V, lm M. e, D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} o kimś, kto w dawnych czasach napadał na kogoś, rabował, mordował; rabuś, bandyta, rozbójnik (dziś często żartobliwie) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyglądać, być zarośniętym jak zbój.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień