- rzezimieszek
- m III, DB. \rzezimieszekszka, N. \rzezimieszekszkiem; lm M. \rzezimieszekszki, DB. \rzezimieszekszkówprzestarz. «złodziej, rabuś; rozbójnik, bandyta»
Słownik języka polskiego . 2013.
rzezimieszek
Look at other dictionaries:
rzezimieszek — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIIb, D. rzezimieszekszka {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek napadający na innych, dokonujący kradzieży, mordu; rabuś, bandyta, złodziej, złodziejaszek {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
apasz — m II, DB. a; lm M. e, DB. ów przestarz. «człowiek należący do świata przestępczego; opryszek, rzezimieszek» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
łotrzyk — m III, DB. a, N. łotrzykkiem; lm M. te i, ci owie, DB. ów przestarz. «ironicznie, lekceważąco o łotrze; żartobliwie: szelma, hultaj; dawniej także: rzezimieszek, rabuś» Nikczemny łotrzyk. Banda łotrzyków … Słownik języka polskiego
