rozchmurzyć

rozchmurzyć
dk VIb, \rozchmurzyćrzę, \rozchmurzyćrzysz, \rozchmurzyćchmurz, \rozchmurzyćrzył, \rozchmurzyćrzony - rozchmurzać ndk I, \rozchmurzyćam, \rozchmurzyćasz, \rozchmurzyćają, \rozchmurzyćaj, \rozchmurzyćał, \rozchmurzyćany
«uczynić pogodnym, nie zasępionym; rozweselić, rozpogodzić»

Rozchmurzył wszystkich swoimi dowcipami.

Słuchała opowiadania rozchmurzając powoli twarz.

rozchmurzyć się - rozchmurzać się
1. «uwolnić się od chmur; rozjaśnić się, rozpogodzić się»

Po burzy niebo się rozchmurzyło.

Wieczorem rozchmurzyło się.

2. «stać się pogodnym, weselszym; przestać się dąsać; udobruchać się, rozweselić się»

Po przeprosinach rozchmurzyła się nieco.

Na widok dziecka jej twarz się rozchmurzyła.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Look at other dictionaries:

  • rozchmurzyć — czoło zob. czoło 2 …   Słownik frazeologiczny

  • rozchmurzyć [rozjaśnić, wypogodzić] czoło — {{/stl 13}}{{stl 7}} zmienić nastrój na optymistyczny, radosny; okazywać wesołość, dobry humor : {{/stl 7}}{{stl 10}}W końcu rozchmurzył czoło i uśmiechnął się do syna. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozchmurzać się – rozchmurzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbywać się chmur; rozpogadzać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Niebo się rozchmurzyło. Powoli się rozchmurza. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozchmurzać — Rozchmurzyć czoło zob. czoło 2 …   Słownik frazeologiczny

  • rozchmurzać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozchmurzaćam, rozchmurzaća, rozchmurzaćają, rozchmurzaćany {{/stl 8}}– rozchmurzyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, rozchmurzaćrzę, rozchmurzaćrzy, rozchmurzaćrzony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czoło — 1. Chmurzyć czoło «zasępiać się, smutnieć»: Gdyby człowiek mógł zapanować nad własnym ciałem, nad chorobą, nad śmiercią... – rozmarza się, po czym natychmiast chmurzy czoło. – Nie znoszę tego Butkiewicza. M. Saramonowicz, Lustra. 2. Rozchmurzyć,… …   Słownik frazeologiczny

  • czoło — n III, Ms. czole; lm D. czół 1. «górna część twarzy powyżej oczu; u zwierząt: część głowy pomiędzy skrońmi» Czoło białe, gładkie. Czoło niskie, wyniosłe, wysokie. Czoło sklepione, szerokie, wąskie, wypukłe. Myślące czoło. ◊ Miedziane, wytarte… …   Słownik języka polskiego

  • czółeczko — n II, N. czółeczkokiem; lm D. czółeczkoczek zdr. od czółko a) w zn. 1: Rozchmurzyć czółeczko. b) w zn. 2: Aksamitne czółeczko …   Słownik języka polskiego

  • rozpogodzić — dk VIa, rozpogodzićdzę, rozpogodzićdzisz, rozpogodzićgódź, rozpogodzićdził, rozpogodzićdzony rozpogadzać ndk I, rozpogodzićam, rozpogodzićasz, rozpogodzićają, rozpogodzićaj, rozpogodzićał, rozpogodzićany «uczynić pogodnym, wesołym; rozweselić,… …   Słownik języka polskiego

  • czoło — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. czole; lm D. czół {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} część twarzy człowieka nad brwiami i nosem; górna przednia część głowy zwierzęcia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć wysokie, niskie… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”