rozchwierutać

dk I, \rozchwierutaćam, \rozchwierutaćasz, \rozchwierutaćają, \rozchwierutaćaj, \rozchwierutaćał, \rozchwierutaćany

zwykle w imiesł. biernym, pot. «poruszając czymś rozruszać, rozluzować coś; rozkiwać»

Rozchwierutać ząb.

Skrzypiące, rozchwierutane schody.

rozchwierutać się «zacząć się chwiać, kiwać; obluzować się, rozluzować się»

Rozchwierutały się sztachety w płocie.