rozcierać
Look at other dictionaries:
rozcierać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozcieraćam, rozcieraća, rozcieraćają, rozcieraćany {{/stl 8}}– rozetrzeć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vb, rozcieraćtrę, rozcieraćtrze, rozcieraćtrzyj, rozcieraćztarł, rozcieraćztarli, rozcieraćztarty {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozetrzeć — dk XI, rozetrzećtrę, rozetrzećtrzesz, rozetrzećtrzyj, roztarł, roztarty, roztarłszy rozcierać ndk I, rozetrzećam, rozetrzećasz, rozetrzećają, rozetrzećaj, rozetrzećał, rozetrzećany 1. «trąc, ugniatając rozgrzać, usunąć zdrętwienie, uśmierzyć ból… … Słownik języka polskiego
masować — ndk IV, masowaćsuję, masowaćsujesz, masowaćsuj, masowaćował, masowaćowany «robić masaż; rozcierać, ugniatać, oklepywać ciało» Masować twarz, plecy, nogi, ręce. masować się 1. strona zwrotna czas. masować Sportowiec masuje się przed skokiem. 2.… … Słownik języka polskiego
mazać — ndk IX, mażę, mażesz, maż, mazaćał, mazaćany maznąć dk Va, mazaćnę, maźniesz, maźnij, mazaćnął, mazaćnęła, mazaćnęli, maźnięty, mazaćnąwszy 1. «pokrywać coś, smarować, brudzić jakąś substancją mazistą» Mazać ręce smarem. Mazać szyby wapnem. 2.… … Słownik języka polskiego
mleć — ndk XI, mielę, mielesz, miel, mełł, mełła, mełli, mielony «kruszyć, rozdrabniać, rozcierać coś na drobne cząsteczki (na proszek, na miazgę), posługując się odpowiednimi przyrządami i urządzeniami mechanicznymi; przerabiać zboże na mąkę, kaszę»… … Słownik języka polskiego
proszkować — ndk IV, proszkowaćkuję, proszkowaćkujesz, proszkowaćkuj, proszkowaćował, proszkowaćowany «rozcierać, tłuc na proszek, doprowadzać do konsystencji proszku» Proszkować mleko … Słownik języka polskiego
trzeć — ndk XI, trę, trzesz, trzyj, tarł, tarty 1. «naciskając przesuwać czymś po czymś, szorować po czymś, pocierać czymś o coś» Opony trą o asfalt. Trzeć ręką czoło. Trzeć ciało ręcznikiem. 2. «rozdrabniać coś na cząstki za pomocą tarki lub rozgniatać… … Słownik języka polskiego
zbić — dk Xa, zbiję, zbijesz, zbij, zbił, zbity zbijać ndk I, zbićam, zbićasz, zbićają, zbićaj, zbićał, zbićany 1. «zrobić jakąś całość z poszczególnych elementów, zrobić coś z desek, belek itp. łącząc je za pomocą gwoździ» Zbić półkę, skrzynię. Zbić z… … Słownik języka polskiego
zziębnięty — zziębniętyęci «taki, który zziębnął, przemarzł; zmarznięty» Rozcierać zziębnięte ręce … Słownik języka polskiego
żuć — ndk Xa, żuję, żujesz, żuj, żuł, żuty «rozcierać, rozgniatać zębami pokarm; gryźć coś powoli obracając w ustach» Żuć gumę. Krowa żuła powoli pokarm. ◊ Żuć w ustach słowa, przekleństwa «mówić jakieś słowa, przekleństwa, niewyraźnie, cicho, tłumiąc… … Słownik języka polskiego
