rozczęstować

rozczęstować
dk IV, \rozczęstowaćtuję, \rozczęstowaćtujesz, \rozczęstowaćtuj, \rozczęstowaćował, \rozczęstowaćowany - rozczęstowywać ndk VIIIa, \rozczęstowaćowuję, \rozczęstowaćowujesz, \rozczęstowaćowuj, \rozczęstowaćywał, \rozczęstowaćywany,
rzad. «częstując obdzielić czymś wiele osób tak, że nic nie zostanie; rozdać»

Wszystkie cukierki rozczęstował między dzieci.

Rozczęstował papierosy w czasie zebrania.


Słownik języka polskiego . 2013.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Look at other dictionaries:

  • roz- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od innych czasowników (często od wyrazów nie będących czasownikami) oznaczający» a) «różnokierunkowość w ruchu przestrzennym, np. rozbiec się, rozjechać się» b) «rozdrobnienie, podzielenie czegoś na… …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”